Aan de hand van een boek, een website met foto’s en filmpjes, en een digitale beeldenroute brengen we de beeldhouwwerken in de openbare ruimte in Zeeuws-Vlaanderen onder de aandacht van inwoners en toeristen. De inhoud van het boek en de website vullen elkaar aan.
Het doel is om de inwoners van Zeeuws-Vlaanderen bewust te maken van hun eigen leefomgeving. Waarom staat dat beeld daar? Wat of wie stelt het voor? Wie heeft het gemaakt? Met het beantwoorden van deze vragen denken de initiatiefnemers tevens begrip te kweken voor kunst. Kennis over kunst beteugelt vandalisme. Tot slot wil het project het toerisme stimuleren door het uitzetten van digitale fiets- en wandelroutes.
Elk kunstwerk krijgt in het boek twee of vier pagina’s: een paginabrede foto van het beeld, technische en inhoudelijke gegevens, een (historisch) verhaal (met foto’s) over het beeld en de maker.
De website (www.beeldeninbeeld.eu) bevat een doorzoekbare pagina ‘Kunstwerken’ met technische gegevens van het beeld en een korte biografie van de kunstenaar. Er zijn ook flimpjes met interviews terug te vinden op de pagina ‘Gesprekken’. Op de pagina ‘Ontdekken’ bieden we enkele suggesties om een reeks beelden te voet of op de fiets te ontdekken.
Digitale fiets- en wandelroutes zijn terug te vinden op webpagina ‘Ontdekken’. Maar u kunt op basis van de 71 beelden die zijn opgenomen in het boek en op de website ook zelf wandel- en fietsroutes uitstippelen. Ga hiervoor naar de website van 
André Bauwens (Oostburg, 1953) studeerde geschiedenis aan de universiteit Nijmegen. Hij is sedert 1993 bestuurslid van de Heemkundige Kring West-Zeeuws-Vlaanderen in diverse functies en eindredacteur van het kwartaalblad en de jaarlijkse Bijdragen. Hij publiceert regelmatig over de geschiedenis van zijn streek.
Estelle Slegers Helsen (Mol, 1965) creëert en organiseert 
Evita Hinneman (Oostburg, 1992) woont in Den Haag. In 2018 hoopt zij af te studeren aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. In haar vrij werk probeert zij de vergankelijkheid der dingen vast te leggen in korte (fictieve) verhalen. Zij gebruikt het gevoel van duur binnen film en fotografie om ruimte te bieden voor contemplatie over ons tijdelijk bestaan.